8 Haziran 2012 Cuma

Zamanın Eşsizi Bediüzzaman Said Nursi

    Hür Adam Bediüzzaman Said Nursi'yi ikinci kez izledim dün. Bana öyle huzur veriyor ki. Barla hayatı en sevdiğim bölümü. O memleketin ücra köşesinde yok olmaya bırakıldı fakat o kitlelere ulaştı. Yüzlerce talebesi oldu. Bugün yaptığım araştırmada Nur Mekteb'ini buldum. Çok sade bir mekanda külliyatları yorumluyor, tartışıyorlar. Fakat bayanlar için olanı yok galiba. Bir erkek kardeşim olsa hemen yollardım. Çünkü bende Lem'alar'dan başlamak istedim fakat anlaşılması zor olmadığı halde benim bildiğim o kadar kelime yok. Tartışarak öğrenmek kalıcı oluyor!  Geçen sene Anadolu Gençlik'e gittim. Gitmez olaydım. Kızlar resmen eğlenmek için gelmiş. Diğer gün bıraktım. Camii'ye gitmek isterim fakat hep ilkokul çocukları var. Yeni şeyler öğrenmek istiyorum. Fakat böyle güzel mekanlar iyi tanıtım yapmıyor. Akrabalarım olmasa beni yönlendirecek insanlarda olmayacak. Her neyse nerden nereye geldim. İşte zamanın eşsizi Bediüzzaman Said Nursi'den çok hoşuma giden şu satırları sizinle paylaşmak istiyorum;
     ''Karşımda müthiş bir yangın var; alevleri göklere yükseliyor.İçinde evladım yanıyor, imanım tutuşmuş yanıyor.O yangını söndürmeye,imanımı kurtarmaya koşuyorum''
   İşte beni ağlatan satırlardı bunlar.Ya benim imanım nasıl yanıyordur. Benim çok şükür hürriyetim var peki o bu kadar kısıtlamaya nasıl bir sabırla direniyordu. Kim bu kadar dayanabilirdi. O yüzden ona ve devlete ihanet edenlere; ''Zalimler için yaşasın cehennem'' diyorum. Ve üstadı saygıyla anıyorum.