Savaş Atı

        Yıllar önce bir hayal düştü aklıma. Atlar. Köyümüzdeki dörtnala koşturan atları görür, muhteşem saçlarına hayranlık duyardım. Ama seneler akıp geçti ben şehirde duvarlar arasındaki hayatımda atları çoktan unutmuşum bile. Yakın zamanda bir film çıktı. Savaş Atı. Fragmanını görür görmez direk gidelim dedim. Diğer gün okuldan kaçıp halamla Optimum Outlet'e gittik. Filmin girişinde o muhteşem çayırlıkları gördüm. Şunu anladım: Bu şehir beni sıkıyor ve benim asıl yerim doğal hayat. Okumak güzel ama hayatım testler ve sınavlardan ibaret. Eğer böyle gidersem 30 yaşına kadar okuyacağım. . Her neyse Steven herzamanki gibi güzel film çıkarmış. Bu sefer anlatmayacağım. Çünkü o filmde herkes kendinden birşey bulucak. İçindeki birşeyi keşfedicek.
         En son sahnedeki o günbatımı öyle güzelki Steven'e birdaha hayran oldum. Arkadaşlar vaktiniz varsa vizyondan kalkmadan izleyin yada internetten izleyin farketmez. Bu aradan Jeremy acaip yakşklı. ;)